سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. عمل کپی کردن، ارائه یا ارائه کار، ایده یا سخنان شخص دیگری بدون اعتبار به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود. تخلف تحصیلی مغایر با اصول بنیادین یادگیری علمی است و نقض اصول بنیادین تمامیت تحصیلی تلقی می شود. مقاله ما سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدهای آن و راه های پیشگیری از آن را بررسی می کند.
مقالات علمی با سرقت ادبی
مقالات علمی از چند جهت در معرض سرقت ادبی قرار دارند. برخی از رایج ترین انواع سرقت ادبی در علم عبارتند از:
1. سرقت علمی مستقیم
این بدیهی‌ترین شکل سرقت ادبی است که کسی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند و بدون اینکه اعتباری به آنها بدهد، آن را به عنوان کار خودش معرفی می‌کند. می تواند منجر به رد نسخه خطی، لطمه زدن به اعتبار محقق و عواقب قانونی برای محقق شود.
شما می توانید به روش های مختلفی مرتکب سرقت ادبی مستقیم شوید، از جمله کپی کردن متن از یک منبع منتشر شده، خواندن کار یک همکار، یا خواندن یک دست نوشته منتشر نشده. یک محقق همچنین می‌تواند از یک تصویر یا شکل بدون دادن اعتبار یا مجوز مناسب استفاده کند که منجر به سرقت علمی مستقیم شود. برای محققان، استناد صحیح و اخذ مجوز از مراحل ضروری است.
2. سرقت ادبی از خود
اقدام خود سرقت ادبی استفاده از اثر قبلی شما بدون ذکر منبع یا کسب اجازه از نویسنده اصلی است. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی نیست، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و می تواند منجر به رد نسخه خطی شما شود.
سرقت ادبی زمانی رخ می‌دهد که شما نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که قبلاً منتشر شده است، نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که بسیار شبیه به نسخه خطی منتشر شده قبلی است، یا نسخه‌ای را ارسال می‌کنید که شامل داده‌ها یا یافته‌های مشابه کار قبلی شما باشد. خطوط قبلا منتشر شده استفاده می شود. علاوه بر این، سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که یک محقق از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون اعتبار مناسب استفاده کند.
در صورت امکان، محققان باید مجوز انتشار آثار منتشر شده قبلی خود را دریافت کنند و به درستی از آن استناد کنند. انتشارات جدید همچنین باید تحقیقات و ایده های اصلی را نشان دهند.
3. ترجمه سرقت ادبی
در بازنویسی سرقت ادبی، شخصی از کارهای شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد. در حالی که کار ممکن است متفاوت به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی است زیرا ایده ها و کار نویسنده اصلی اعتباری ندارد.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که هنگام ترجمه، معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
این شامل ترکیب منابع مختلف در یک سند بدون ذکر منبع است. علیرغم اینکه ممکن است اثر جدیدی به نظر برسد، اما همچنان سرقت ادبی محسوب می شود زیرا ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند.
در سرقت ادبی موزاییک، می توان از چندین منبع برای ایجاد یک سند جدید استفاده کرد، چندین منبع را می توان بدون استناد کپی و جایگذاری کرد، یا می توان چندین منبع را بدون استناد مناسب خلاصه کرد.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. پژوهشگر باید در هنگام جمع بندی منابع متعدد، ایده های اصلی را به درستی استناد کرده و به درستی نمایش دهد.
مقالات با سرقت ادبی به عنوان یک نتیجه
سرقت ادبی در یک مقاله علمی می تواند عواقب شدیدی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، عواقب زیر ممکن است به دنبال داشته باشد:
رد نسخه خطی
اگر سرقت ادبی در آن شناسایی شود، احتمالاً نسخه خطی کاملاً رد خواهد شد. محققان در نتیجه این عمل نادرست ممکن است آسیب های شغلی قابل توجهی را متحمل شوند که به اعتبار و اعتبار آنها لطمه می زند. علاوه بر این، محققان می توانند منابع مالی و منابع خود را در صورت رد نسخه های خطی خود از دست بدهند و مانع از پیشبرد تحقیقات خود شوند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت دانشمندان می تواند توسط سرقت علمی به شدت آسیب ببیند. زمانی که محقق اعتماد و احترام خود را از دست می‌دهد، همکاری‌های پژوهشی و تأمین مالی ممکن است برای آنها دشوار باشد. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق قوانین کپی رایت را با سرقت ادبی نقض می کند، ممکن است با مجازات های قانونی از جمله جریمه نقدی و حتی زندان مواجه شود. قانون حمایت از حقوق نویسندگان اصلی از آثار آنها حمایت می کند و سرقت ادبی تخلف محسوب می شود. محققین سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد مورد پیگرد کیفری قرار گیرند.
ابطال گواهی
ابطال مدرک پژوهشگر نیز می تواند ناشی از سرقت ادبی باشد. مقابله با چنین موقعیتی برای یک محقق دشوار است، زیرا می تواند به شدت بر آینده شغلی آنها تأثیر بگذارد. علاوه بر محدود کردن فرصت‌های آینده، ابطال مدرک می‌تواند منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
سرقت ادبی به عنوان یک موضوع جهانی از توجه ایران مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. جرم سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود و می تواند مجازات های سنگینی را در پی داشته باشد.
برای مبارزه با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقداماتی را انجام داده است. پژوهشگران و مؤسسات دانشگاهی ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه اجرا شده توسط MSRT هستند تا اطمینان حاصل شود که تحقیقات به شیوه ای اخلاقی و صحیح انجام می شود.
جرم دانشگاهی سرقت ادبی در ایران می تواند مجازات های سختی را برای محققین در پی داشته باشد. سرقت ادبی را می توان در درجات مختلف مجازات کرد. رایج ترین مجازات های ایران برای سرقت ادبی عبارتند از:
ابطال گواهی
ابطال مدرک یکی از شدیدترین مجازات ها در ایران برای سرقت ادبی است. ممکن است مدرک تحصیلی محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، باطل شود، که می تواند بر شغل و آینده وی تأثیر بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
این امکان برای محققانی که به جرم سرقت ادبی محکوم شده اند، ممنوع است، انتشارات آنها ممنوع است. در نتیجه نمی توانند اثر جدیدی را برای مدت زمان مشخصی منتشر کنند. در جامعه علمی، این می تواند روی شغل و شهرت آنها تأثیر منفی بگذارد.
penalty
علاوه بر مجازات های فوق، محققانی که در سرقت ادبی مجرم شناخته شده اند ممکن است جریمه شوند. اگر مرتکب سرقت ادبی شوید، ممکن است مبلغ معینی جریمه شوید.
پیامدهای قانونی
سرقت ادبی غیرقانونی است و محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود ممکن است با زندان و جریمه نقدی مواجه شود.
همچنین اقدامات متعددی از سوی ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. یکپارچگی آکادمیک توسط دستورالعمل های NREC برای تحقیقات اخلاقی و با ارائه پشتیبانی و آموزش به محققان ارتقا می یابد.
NREC و موسسات دانشگاهی در ایران هر دو دارای کمیته‌های اخلاقی برای نظارت بر اخلاق تحقیق و اطمینان از رفتار اخلاقی و صادقانه هستند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
یکی از ابزارهای مهم تشخیص سرقت ادبی، Turnitin یک نسخه خطی را با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات دانشجویی و مقالات منتشر شده مقایسه می کند. یک گزارش سرقت ادبی خودکار با کمک این ابزار ایجاد می‌شود که هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می‌کند. مربیان و ناشران از Turnitin برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
این یک نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه می کند. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
همچنین هنگام بررسی اشتباهات املایی و گرامری می تواند سرقت ادبی را تشخیص دهد. این نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هر شباهتی را می یابد. ابزار بررسی سرقت ادبی Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
یک ابزار تشخیص سرقت ادبی به نام Copyscape وجود دارد که یک دست نوشته را در برابر پایگاه داده عظیمی از مقالات منتشر شده بررسی می کند و هرگونه شباهت بین این دو را برجسته می کند. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. در مقالات دانشگاهی، Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت ها برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. یک گزارش سرقت ادبی توسط این ابزار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده قبلی را برجسته می‌کند. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
با DupliChecker، یک نسخه خطی با پایگاه داده مقالات منتشر شده مقایسه می شود و سرقت ادبی شناسایی می شود. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
مجلات علمی از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات خود استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
تشخیص سرقت ادبی با بازرسی دستی یکی از ابزارهای اولیه مورد استفاده توسط داوران مجلات علمی است. از طریق مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای کشف سرقت ادبی آموزش می بینند. با صرف زمان برای بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی، داوران از نرم افزارهایی استفاده می کنند که سرقت ادبی را تشخیص می دهند. ابزارهای نرم افزاری وجود دارد که نسخه خطی شما را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می کند تا شباهت هایی پیدا کند. تجزیه و تحلیل دستنوشته و آثار منتشر شده، گزارش سرقت ادبی تولید می‌کند.
از جمله نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، Turnitin، iThenticate و Copyscape هستند.
بررسی مرجع
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی شامل بررسی مرجع، تکنیک دیگری است که توسط داوران استفاده می شود. در بررسی یک دستنوشته، داوران مراجع استفاده شده در مقاله را با منابع فهرست شده در فهرست مرجع مقایسه می‌کنند. بدین ترتیب تمامی منابع به درستی ذکر شده و هیچ استنادی از قلم نیفتاده است.
همچنین برای بازبینان مهم است که منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی کنند تا از صحت ذکر آنها و همچنین محتوای اصلی منابع ذکر شده اطمینان حاصل کنند. در صورت وجود مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است انجام دهند.
راهنمای پیشگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، دستورالعمل‌ها و بهترین شیوه‌هایی وجود دارد که محققان باید از آنها پیروی کنند. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
در مقالات علمی با استناد صحیح از سرقت ادبی جلوگیری می شود. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. نقل‌قول‌ها در متن گنجانده شده و منابع در پایان فهرست شده‌اند. یک نقل قول درون متنی باید شامل نام نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه باشد. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
سبک های APA، MLA و شیکاگو رایج ترین سبک های استنادی هستند که در تحقیقات علمی مورد استفاده قرار می گیرند. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
هدف از بررسی‌های سرقت ادبی، شناسایی موارد سرقت ادبی در نسخه‌های خطی است. چک‌کننده‌های سرقت علمی آنلاین می‌توانند به محققان کمک کنند تا کارهای خود را برای سرقت ادبی بررسی کنند. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده را می توان با نسخه خطی مقایسه کرد تا هرگونه شباهت را شناسایی کند. استفاده از چک‌کننده سرقت ادبی به محققان این امکان را می‌دهد تا قبل از ارسال آثار خود، هرگونه سرقت ادبی را شناسایی کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به عنوان بازنویسی شناخته می شود. مراقبت از تغییر نکردن قصد نویسنده اصلی هنگام بازنویسی ضروری است. هنگامی که به طور دقیق ترجمه می شود، ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که فردی از کلمات و جملات شخص دیگری استفاده می کند اما ساختار آنها را کمی تغییر می دهد.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. همچنین، ارجاعات و ارجاعات درون متنی باید برای تایید نویسنده اصلی ارائه شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
حقوق نویسنده اصلی در مورد آثارش توسط قوانین کپی رایت محافظت می شود. تحقیق باید مطابق با قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن انجام شده است منتشر شود. برای اینکه محققان از نقض ناخواسته قوانین کپی رایت جلوگیری کنند، باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. اخذ مجوز برای استفاده از برخی آثار و فرم ها ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
از کلمات خودت استفاده کن
هر زمان که مقاله ای علمی می نویسید، برای جلوگیری از سرقت ادبی، ضروری است که از کلمات خود استفاده کنید. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه آن ها بازنویسی کنند. یک نقل قول مستقیم باید در علامت نقل قول محاط شود و به درستی نسبت داده شود. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استفاده محققین از کلمات خود است.
سوابق را نگه دارید
مستندسازی صحیح منابع برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی ضروری است. یک محقق باید تمام منابع خود و همچنین اطلاعات مربوطه مانند نام نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحات را حفظ کند. در پایان باید با استفاده از این اطلاعات یک فهرست مرجع دقیق ایجاد شود. حفظ سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند.
کار خود را مرور کنید
محققان باید قبل از ارسال مقاله، کار خود را بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع به درستی اعتبار داده شده اند. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اشتباهات املایی و دستوری مهم است. بررسی نسخه خطی قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک موضوع، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
در پایان، سرقت ادبی یک جرم جدی در جامعه علمی است و می تواند منجر به رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک شود. سرقت ادبی در مقالات علمی بسیار قابل پیشگیری است اگر محققان انواع، پیامدها و بهترین شیوه ها را درک کنند.
استفاده از استناد مناسب، ابزارهای بررسی سرقت ادبی، بازنویسی دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خودشان، نگهداری سوابق دقیق، و بررسی دقیق آثار آنها قبل از ارسال، همه راه هایی برای جلوگیری از سرقت ادبی هستند.
داوران مجلات علمی علاوه بر تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی، نقش مهمی در شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی دارند. به منظور شناسایی موارد سرقت ادبی، بازبینان از ابزارهای مختلفی از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی و بررسی مرجع استفاده می کنند.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. دانشمندان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها، یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.